ναυκρατώ

(Α ναυκρατῶ, -έω) [ναυκράτης]

1. κυριαρχώ στη θάλασσα, είμαι θαλασσοκράτορας

2. (το θηλ. μτχ. ενεστ. ως κύριο όν.) Ναυκρατούσα

ονομασία πλοίων τού ελληνικού πολεμικού ναυτικού.